ANADOLUDA UNUTULMUŞ BİR İLÇEYDİ YÜREĞIM SEÇİMDEN SEÇİME HATIRLANAN

-
İnsan  bazen dönüp bakar maziye.
Kâh hayıflanır, kâh güler kendi kendine.
Bir çocuk çağırır bazen çocukluğuna,
çocukluğunda unutmak istediği ne varsa
tutuşturarak avuçlarına.
Yedi yaşındaydım, daha yolum başında,
Çocuklar yeni unutmaya başlamışlardı
çamurdan dünyalar yaratmayı çatlamış elleriyle
asvalt kokulu sokaklarda.
Adamlar gökten yağan sarı kağıtlara Mübtela.
Ve kadınlar ,
komşunun ağzıyla başka bir komşunun etini yeme telaşında
öğle gezmelerinde o ara.
Yedi yaşındaydım, daha yolun başında,
Bir solukta bitirdiğim uykularım,
uçsuz bucaksız düşlerim vardı.
Yedi yaşındaydım, daha yolun başında,
kimsesizliğimi bulduğum zaman yanımda,
tabi ki oyundan arttığı kadarıyla.
Çocukluğum,
Kimsesizliğimden artakalan yanım,
Gözümden dökemediğim,
Dile vuramadığım,
Sahibi olmadığım suçların hamisi sayıldığım,
Kum tanelerinin gammazlığına rağmen çarşamba çayının suyunda yıkadığım,
Naylon bir muşamba rahatsızlığında uyanışım.
Yedi yaşım.

Yorumlar

  1. Adsız17 Ocak 2014 14:42

    Herkesin çocukluğundan bir parça bulabileceği dokunaklı ve sürükleyici güzel bir yazı .

    YanıtlaSil
  2. Adsız17 Ocak 2014 14:46

    Tek kelimeyle muhteşem ..
    Yüreğine ve kalemine sağlık .

    YanıtlaSil
  3. Adsız18 Ocak 2014 13:50

    Devamı olsada okusam istedim ..
    Yeni yazılarınızı merakla bekliyoruz.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İNSAN

-
Çoğu kez alınan Ama genelde verilmeyen, duygusuz ses yitimlerine mübtela kulaklara inat, İnsan; kimi zaman asude bir melodi, kimi zaman gürültülü bir şehir kalabalığı ile bakar kendi içinden kendine. Belki, büyülü bir kaç sözcükle başlayan söylencelerin kulağına üflenmiş telkinleridir onu koyan bu hâle.
Devamı

DEĞİŞTİR YÜZÜNÜ

-
Roma'nın, Babil'in, Asur'un, Firavun'un zulmünü unut. Değiştir yüzünü. Kentler kur yitik bilincinin ortasına. Etine sıkıştırılmış kibrinin vazgeçilmezliğinden  savaşmaya zorlanmış bir cenin yarat. Yani nevri dönmüş soysuzluğunda  çoğalt kendini yaslayarak Tevrat'tan ayetlerine   bu çok sesli soykırım korosunu. Ve daha sonra ağla taşlanmış rahminin duvarlarında, öldüremediğin HANZALA için her defasında.
Devamı

GÖZLERİN KONUNCA AKLIMIN PERVAZLARINA

-
Gözlerin konunca aklımın pervazlarına, Kumral kuşlar uçar yorgun dudaklarımın yanına. Yiter sözcükler. Cesur bir adam yalaz bir günü solur, Ağzımda tam da dilimle sesim arasında, kalırım terkedilmiş gibi kalabalıklarda, kireç sıvalı kerpiç bir ev misali şehrin ortasında, Ellerin ellerime gelir, Bir şehir boşalır gibi, Bir çocuk koşar gibi gelir. Bu sonbahar biter. Çinko damlarda kızıl atlar gibi şavkıyan yapraklar yeşerir, Bir komşu ilerisi, Bir avlu ötesi gurbet olur, Gözlerin konunca aklımın pervazlarına.
Devamı