Emin ARIKAN

Ne iğrençtir insanın insan olmaktan vazgeçip  başka şeyler olma çabası. Ve ne ahmakçadır taşıdığı kadavradan dolayı kendinin hâlâ insan olduğu zannı ile yaşaması.                        

Bilirsin ölümden korkarım Herşeyi dağınık, yarım bırakmaktan... Ansızın, vedasız gitmekten... Birde sensiz uyanmaktan.

Bu sabahta öteki sabahlardan farklı bir sabah değildi yine. Biraz birikmiş umudum vardı, onu aldım üzerime. Bir tişört,  bir pantolonla birlikte.

İçimde yarım kalan neydi, neden bu uykularımın piç kalışı sen  bilirsin. Sebebi uykusuzluğum, gel... sana çok aşığım.

Yaşlanıyorum dedi adam, aynada ki aksinde kırışıklıklarını gördüğü an. Ve devam etti -Mutluluk zamana bağlı değil allahtan..

Bir nayloncu simyasına sahip olmak isterdim; tüm eskileri renkli naylonlara çeviren. - nayloncuuuuu - nayloncu geldi bacııııı -nayloncuuuu....

Sevdiğini ulu orta söyleyen insanlar tanıyın. Bir kediniz olsun mesela, bir kitap okuyun...