Gece Yine Bir Gece

-

Camımda nihayete ermiş yağmur damlaları,
sana meyilli tekil  acılar bırakıyor.
Yüzüne benzetiyorum her şeyi,
ya da yüzün her şeye benziyor.
Artçı iç çekişleri,
giyotine vurulmuş umutlarıyla
yazgısını çoktan yaşamış
 bir adam sızıyor şakaklarımdan.
Eşyalara ilişmiş suretler,
devrik sayıklamalar geliyor ardından.
Ayın denizle raksı,
yakamoz misali
uzun yanılsama nöbetleri başlıyor yine,
 Küçük acıların rahmine tutunmuş heceler,
 büyük yaralar açıyor,
 Söylene söylene giden bir cankurtaran
bağırtısında başladığı  yerde keşkelerle bitiyor  gece.







Yorumlar

  1. Adsız23 Haziran 2014 07:05

    Yeni şiirlerini heyecan ve merakla bekliyorum .
    Kalemine kuvvet ,emeğine ve yüreğine sağlık .

    YanıtlaSil
  2. Adsız23 Haziran 2014 07:11

    "Söylene söylene giden bir cankurtaran bağırtısında başladığı  yerde keşkelerle bitiyor  gece."

    Tek kelimeyle müthiş !

    YanıtlaSil
  3. Adsız19 Temmuz 2014 16:36

    Geniş anlamlandırılabilen, ancak yazarın şahsına münhasır mana barındıran güzel bi şiir.tebrikler..

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İNSAN

-
Çoğu kez alınan Ama genelde verilmeyen, duygusuz ses yitimlerine mübtela kulaklara inat, İnsan; kimi zaman asude bir melodi, kimi zaman gürültülü bir şehir kalabalığı ile bakar kendi içinden kendine. Belki, büyülü bir kaç sözcükle başlayan söylencelerin kulağına üflenmiş telkinleridir onu koyan bu hâle.
Devamı

DEĞİŞTİR YÜZÜNÜ

-
Roma'nın, Babil'in, Asur'un, Firavun'un zulmünü unut. Değiştir yüzünü. Kentler kur yitik bilincinin ortasına. Etine sıkıştırılmış kibrinin vazgeçilmezliğinden  savaşmaya zorlanmış bir cenin yarat. Yani nevri dönmüş soysuzluğunda  çoğalt kendini yaslayarak Tevrat'tan ayetlerine   bu çok sesli soykırım korosunu. Ve daha sonra ağla taşlanmış rahminin duvarlarında, öldüremediğin HANZALA için her defasında.
Devamı

GÖZLERİN KONUNCA AKLIMIN PERVAZLARINA

-
Gözlerin konunca aklımın pervazlarına, Kumral kuşlar uçar yorgun dudaklarımın yanına. Yiter sözcükler. Cesur bir adam yalaz bir günü solur, Ağzımda tam da dilimle sesim arasında, kalırım terkedilmiş gibi kalabalıklarda, kireç sıvalı kerpiç bir ev misali şehrin ortasında, Ellerin ellerime gelir, Bir şehir boşalır gibi, Bir çocuk koşar gibi gelir. Bu sonbahar biter. Çinko damlarda kızıl atlar gibi şavkıyan yapraklar yeşerir, Bir komşu ilerisi, Bir avlu ötesi gurbet olur, Gözlerin konunca aklımın pervazlarına.
Devamı